Enateniseis

Φαίνεται πως μέσα σε όλο αυτό το εντεινόμενο νταβαντούρι καταλήξαμε αυτό που κανονικά αποτελεί τη λύση να έχει αναχθεί στο μέγιστο πρόβλημα ενώ απορούμε ποιός ασχολείται ακόμα με το “πρόβλημα”. Δηλαδή, ενώ εν μέσω καύσωνα δεν υπάρχει μυρωδιά ιού γενικώς, αποτελεί όλο και μεγαλύτερο ζήτημα το πώς δεν θα μπορέσει να ξεφύγει κανείς από τη βελόνα. Οπότε, όπως είχαν προαναγγείλει, αρχίζουν να βγάζουν φεκ με εκβιασμούς και χρονοδιαγράμματα για τις πρώτες επαγγελματικές ομάδες που στόχευσαν. Παράλληλα σε όλο τον κόσμο δεν φαίνεται ότι πάνε πίσω και θα δούμε πώς σε διάφορες χώρες ακολουθούνται παρόμοιες τακτικές διαχωρισμού, προνομίων, κοινωνιών δυο ταχυτήτων και βασικά απόλυτου απανθρωπισμού που από τη μια θα οδηγεί στο τρύπημα όσους δεν έχουν ακόμα “πεισθεί” αλλά και από την άλλη σε ένα γαϊτανάκι χωρίς τελειωμο με συνεχείς δόσεις και φίμωτρα για να μπορούν να αντιμετωπίζουν τις νέες μεταλλάξεις και να μην εύρει αυτό για το οποίο δυο μέρες πριν του συμβεί, ο άδωνις χτύπαγε ξύλο. Και την ώρα που ασκείται όλη αυτή η